تاریخچه موسیقی کوبا و بهترین گروه کوبایی
تاریخچه موسیقی کوبا و بهترین گروه کوبایی ؛ در میان تمام کشور های آمریکای لاتین و کشور های اسپانیایی زبان در حوزه کارائیب؛
تنها یک کشور توانسته است بیشترین و بزرگ ترین تاثیرات را در موسیقی داشته باشد،
جتی در زیمنه رقص هم سبکی از رقص را ابداع کردند که در دنیا هزاران طرفدار دارد و این کشور جایی جز جزیره کوبا نیست.
فرهنگ موسیقی این مردم توانسته سبک ها و ریتم هایی یا رقص هایی را از همان قرع 21 ابداع کنند که همه این کارها در یک جزیره کوچک انجام شده است.
برخی از این موارد توانسته است شهرت بسیار زیادی نسبت به بقیه پیدا کند.
اگر در ساز ها بخواهیم مثال بزنیم میتوانیم به سبک های موسیقی از جمله رومبا (Rumba)، سالسا (Salsa)،
سون (Son)، جاز (Jazz)، تیمبا (Timba)، نوا ترووا (Nueva Trova) و بورلو (Borelo) اشاره کنیم.
البته سبکهای موسیقی کوبایی محدود به موارد نیستند و لیست بیپایانی از نام آنها را میتوان ارائه کرد.
تاریخچه موسیقی در کوبا
فرهنگ حاصل شده مردم کوبا از دو فرهنگ مختلف است :
1- موسیقی اسپانیا
2- موسیقی آفریقای غربی
در دوران استعمار اسپانیا، هزاران برده از بخش های آفریقای غربی وارد این کشور شده اند که در مزارع مختلف کار کردند.
این روزهای تاریک سبب شد که در تاریخ کوبا فرهنگ خاصی ایجاد شود که اسم این فرهنگ را با نام آفریقایی-کوبایی میشناسند.
برده های افریقایی و حاکمان اسپانیایی در کنار یکدیگر زندگی میکردند.
تاریخچه موسیقی کوبا و بهترین گروه کوبایی ؛ شاید برای خیلی ها جالب باشد که این دو مردم از لحاظ اجتماعی و اقتصادی هیچگونه شباهتی بهم ندارند؛
بقولی در دو دنیا متفاوت زندگی میکردند اما موسیقی و رقص سبب شد که این دو مردم باهم به واسطه آن تبادل فرهنگی و اقتصادی داشته باشند.
اسپانیاییها در این تبادل سبکهای سنتی موسیقی خود مانند فلامینگو، استفاده از گیتار آکوستیک،
سبکهای نوین شعر و همچنین سازهای موسیقی کلاسیک اروپایی مانند پیانو، ویولن، ویولنسل را وارد کردند.
بردگان افریقایی از سوی دیگر ساز های خاص خود را مثل درام ست ، ساز های پرکاشن و انواع شیکر و انواع سبک و ریتم هارا همراه با اواز و رقص وارد کردند.
داستان شکلگیری سبک سون در کوبا
این برده های افریقایی به مرور زمان بیشتر انها به دین مسیحیت روی اوردند؛
به همین جهت برای خدایان افریقایی خود نام هایی از قدیسه های مسیحیت انتخاب کردند.
شاید هم بتوان اینگونه بیان کرد که دین مسیحیت نقطه مشترک میان این دو فرهنگ است.
در زمان های خاص در تاریخ کوبا استفاده برده ها از ساز های درام و ساز های ضربه ای ممنوع اعلام شد.
به همین سبب آنها شروع به یادگیری ساز های حکام کردند؛ ساز های مثل ساز گیتار ، ترومپت ، ویولن و پیانو.
انها سعی میکردند تا به واسطه ساز های جدید ریتم و موسیقی محی خود را بنوازند.
در واقع این رویداد نقطه آغاز شکل گیری سبک موسیقی آفریقایی-کوبایی دانست.
سبک وسیقی سون در بخش هایی از جمله بخش شرقی جزیره شکل گرفت.
ریتم این سبک 2.4 است تاریخچه موسیقی کوبا و بهترین گروه کوبایی ؛ استفاده از ساز های اسپانیایی و کوبایی برای نواختن ساز بوده است.
سرعت محبوب شدن این سبک سریع بود و جز محبوبترین سبک موسیقی در جزیره کوبا شد.
استعمارگران اسپانیایی با ترویج این سبک موسیقی مخالف بودند،
چراکه بهگمانشان در آن از اشعاری نسبتاً سخیف استفاده میشد. با این حال، این سبک تبدیل به قلب تپنده موسیقی کوبا شد.
تا جایی که در اواسط دهه ۱۹۹۰ میلادی، بسیاری از هنرمندان این سبک توانسته بودند شهرت بسیار زیادی به دست بیاورند.
نقش انقلاب کوبا در موسیقی این کشور
انقلاب کوبا در سال ۱۹۵۹ این کشور را از هر لحاظ تحت تأثیر قرار داد و موسیقی نیز یکی از همین موارد بود.
موسیقی کوبایی دو مسیر جداگانه را پس از انقلاب پیش گرفت.
دولت هنرمندان را تشویق میکرد تا سبکهای جدیدی از موسیقی را در داخل کشور ابداع کنند که ارتباط خود با گذشته تاریخ این کشور را قطع کنند.
پس از سال ۱۹۶۲ و درگیریهای سیاسی با دولت آمریکا، کوبا بهنوعی در انزوا فرورفت.
دولت فیدل کاسترو هنرمندان را تشویق میکرد تا تحصیلات آکادمیک موسیقایی خود را ادامه دهند.
پس از آن که فارغالتحصیل شدند، دولت برای آنها مزایا و حقوق و همچنین امنیت شغلی کافی مهیا میکرد تا بتوانند خلاقیت بیشتری در آثار خود ایجاد کنند.
پیدایش سبک سالسا
موسیقی کوبایی راه جداگانهای را در بیرون مرزهای این کشور و بهخصوص در نیویورک پیش گرفته بود.
سبک موسیقی آفریقایی کوبایی سون در کشور آمریکا توانسته بود توجه گروههای مختلف و مدرن جاز (Jazz) را به خود جلب کند.
نتیجه تلفیق این دو سبک چیزی بود که در دهه ۱۹۵۰ میلادی توانست محبوبیت زیادی را تحت عنوان سبک مامبو (mambo) پیدا کند.
سالها بعد، سبک سون همچنان در نیویورک اجرا میشد و محبوب بود.
ولی این بار تحت تأثیر گروههای بزرگ جاز، ریتمهای نوین، سبک بلوز و راک قرار گرفته بود و برای اجرای آن از سازهای الکتریکی نیز استفاده میشد.
این سبک جدید محبوبیت بسیار زیادی به دست آورد و در دهه ۱۹۷۰ نام جدید و تاریخی خود، یعنی سبک سالسا (Salsa) را به خود دید.
در همین حین، موسیقیدانها در داخل مرزهای کوبا نیز بیکار نبوده و مشغول آزمایش سبکهای جدیدی بودند.
در دهه ۱۹۶۰ میلادی گروههای موسیقی کوبایی توانسته بودند سازهای جدیدی را وارد فرهنگ موسیقایی خود کنند.
آنها از این سازها برای نواختن موسیقی سنتی سون استفاده میکردند.
بهعبارتدیگر آنها توانسته بودند موسیقی جاز الکتریک را با سبکهای سنتی خود یعنی سون و یا رومبا (Rumba) تلفیق کنند.
حاصل این تلفیق و نوآوریها چیزی است که تحت عنوان سبک جدید onda arieto در موسیقی کوبایی معروف شد.
داستان ظهور سبک تیمبا
در اواخر دهه ۱۹۸۰ و اوایل دهه ۱۹۹۰ میلادی سبک جدیدی از از موزیک سال در کوبا رواج پیدا کرد.
در این سبک جدید صدای پیانو قویتر شده بود و انتخاب ریتمها نیز دستخوش تغییراتی شده بود، این سبک همچنین کمی از عناصر سبک رومبا را نیز بهعنوان چاشنی در خود داشت.
این نوع سبک موسیقی که آن را نیز سالسا نامیدند، تفاوت معناداری با موسیقی سالسا رایج در نیویورک دارد.
سبک سالسا کوبایی بعدها دستخوش تغییر شد و سبکی که امروزه بهعنوان تیمبا (Timba) میشناسیم را شکل داد.
تیمبا درواقع عصارهی دو دهه تلاش، نوآوری، تلفیق و ترکیب عناصر مختلف موسیقایی است.
موسیقی مدرن و هیپ هاپ در کوبا
با ظهور قرن بیستم موسیقی کوبایی نیز دستخوش تغییرات شد.
بهعبارتدیگر میتوان گفت که موسیقی کوبایی نیز از جریان مدرنیته و سبکهای محبوب جهانی تأثیر پذیرفت.
در این سالها شاهد ظهور سبک هیپ هاپ در موسیقی کوبا بودیم.
ماهیت خاص این سبک باعث میشود تا برخلاف موسیقیهای سنتی کوبا، برای اجرای آنها احتیاج به حمایتهای دولتی نباشد.
بنابراین هیپ هاپ و سبک رپ کوبایی به دور از نظارت دولت رشد کرد و محدود و یا سانسور کردن آنها دشوار بود.
بهترین گروههای موسیقی کوبایی
اگر به موسیقی کوبایی علاقه دارید و یا اینکه خواندن این مطلب ریسمون شما را ترغیب کرد تا چند قطعه کوبایی گوش کنید، در ادامه از بهترین و محبوبترین گروههای موسیقی کوبایی دستور تاریخ نام خواهیم برد:
Buena Vista Social Club
Gloria Estefan
Ibrahim Ferrer
Celia Cruz
Compay Segundo
Orishas
Rubén González
Omara Portuondo
Mongo Santamaria
Arturo Sandoval
Pérez Prado